Το 1928 ιδρύθηκε ο Αρίωνας, στην περιοχή της Γούβας, με αρχικές δραστηριότητες τη μουσική, τη σκοποβολή και ακολούθησε το ποδόσφαιρο.
Μεταπολεμικά με τη συνένωση των ομάδων της Γούβας (Δάφνη, Ένωση Αγίου Αρτεμίου και Αρίωνας) προέκυψε ο Αρίων – Ένωση Φιλάθλων Αγίου Αρτεμίου έως το 1967.
Η επιλογή της δικτατορίας 1967-1974 να συγχωνεύει ομάδες υποχρέωσε τον Αρίωνα να προχωρήσει με τον Άρη Παγκρατίου σε συγχώνευση και μετονομασία ως Άρίων Παγκρατίου Αγίου Αρτεμίου και να επανέλθει στη μεταπολίτευση ως Αρίων Αγίου Αρτεμίου.
Απο την ένδοξη ιστορία της ομάδας, στο σήμερα και τον αναμορφωτή της ομάδας τα τελευταία χρόνια κ. Σταύρο Πολύμο, ο οποίος προσπαθεί καθημερινά για την ανάπτυξη και τη πρόοδο του ιστορικού συλλόγου. Τη φετινή αγωνιστική περίοδο αγωνίζεται στη Γ’ κατηγορία ΕΠΣ Αθηνών και φιλοδοξεί να επιστρέψει στη Β’ ΕΠΣ Αθηνών, όπου αγωνιζόταν τη περσινή σεζόν.
Σε καιρούς χαλεπούς οικονομικά, ένας απο τους ανθρώπους που στηρίζει τη δύσκολη και πολυέξοδη προσπάθεια του Γ.Σ. ΑΡΙΩΝ είναι και ο επιχειρηματίας και διαχρονικός ηγέτης του Αστέρα Βάρης κ. Δήμητρης Πάπιος που συνεχίζει να δείχνει το κοινωνικό του πρόσωπο και τη στήριξή του σε υγιείς προσπάθειες που αφορούν τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Η σχέση του με τον Γ.Σ. ΑΡΙΩΝ κρατάει πολλά χρόνια, μιας και στη περιοχή Γούβα Αγιο Αρτέμιο, όπου ιδρύθηκε ο ιστορικός σύλλογος, είναι το μέρος όπου ξεκίνησε, μεγάλωσε και δραστηριοποιήθηκε ενεργά με μεγάλη επιτυχία..
Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο ό,τι και στον Γ.Σ. ΑΡΙΩΝ όλα αυτά τα χρόνια πίνουν νερό στο όνομα του Δημήτρη Πάπιου!
Δείτε το αφιέρωμα της ΕΡΤ για τον Γ.Σ. ΑΡΙΩΝ
Η εφημερίδα Αθλητικός Τύπος γράφει στις 20-1-1933: «Η ωραία και αριστοκρατική συνοικία Κολωνακίου κατά το εκπνεύσαν έτος ενεφάνισε και αυτή μίαν αρκετά ζωηράν κίνησιν εις την αγωνιστικήν. Με τα τρία σωματεία της τον Πανελλαδικόν, Αχιλλέαν και τον Πολικόν Αστέρα και με το πλήθος των φιλάθλων της, μας άφησε την εντύπωσιν ότι δύναται και αυτή να συμβάλη θετικώτερα μάλιστα εις την γενικήν προσπάθεια της αγωνιστικής ιδεολογίας. Κατέχουσα ένα πολύτιμον εφόδιον, τους πλουσίους κατοίκους της θα ηδύνατο ευχερώς με την υποστήριξίν των να καταλάβη μίαν εξαιρετικήν θέσιν μεταξύ της αθλητικης οικογενείας, διότι το έμψυχον υλικόν αφθονεί και μάλιστα εις εκλεκτήν ποιότητα. Σημειούμεν επίσης ότι και το επίσημον Ποδόσφαιρον αντιπροσωπεύεται εις την συνοικίαν αυτήν δια του καλού σωματείου Αρίωνος».
Ο σύλλογος αναφέρει στην ιστορία του ότι:«To 1930 ήταν η χρονιά που εμφανίσθηκε για πρώτη φορά ο Αρίωνας στα πρωταθλήματα της Αθήνας. Εκείνη την χρονιά συμμετείχε ως ανεξάρτητη ομάδα, στο πρωτάθλημα Ανεξαρτήτων Συλλόγων που διοργάνωνε η εφημερίδα “Βραδυνή” με εποπτεία από την Ένωση, με προοπτική να μπει στα επίσημα πρωταθλήματα από την σεζόν 1931-32. Αυτό το κατάφερε ως Αρίων Κολωνακίου, όπως λεγόταν την εποχή εκείνη.
Μετά την επιτυχημένη είσοδό του στα πρωταθλήματα Αθηνών, η παρουσία του Αρίωνα σταθεροποιήθηκε. Στα τέλη της δεκαετίας τού ’30, άρχισε η μετεγκατάσταση του στην γειτονιά του Αγίου Αρτεμίου, έπειτα από πρωτοβουλία αθλητικών παραγόντων της περιοχής».
Η εφημερίδα ΒΡΑΔΥΝΗ δίνει στις 25-9-1930 τη σύνθεση του Αρίωνα: Παντελάκης Γεώργιος, Δεσάρτης Θεόδωρος, Νικολάου Κωνσταντίνος, Καρδαμιλάκης Κωνσταντίνου, Πατέλης Νικόλαος, Θεοδοσίου Κωνσταντίνος, Φαρμάκης Ιωάννης, Παπαναστασίου Τάσσος, Γαβαλάς Νικήτας, Μαργέτης Παναγιώτης, Ζαχαρίας Αριστείδης, Αδαμόπουλος Χρίστος, Αντωνίου Ανδρέας, Σκούρας Αθανάσιος, Κατσικάδης Βασίλειος, Κωνσταντινίδης Δημήτριος.
Ο Αρίωνας συμμετείχε στο πρωτάθλημα που διοργάνωσε το 1930 η εφημερίδα ΒΡΑΔΥΝΗ και στις 10-10-1930 αναφέρει ότι την προηγούμενη μέρα 9/10 οι Κολωνακιώτες κέρδισαν με 5-2 την Αναγέννηση Ψυρρή.
Γιορτές του 1930 και η ΒΡΑΔΥΝΗ στις 30-12-1930 προαναγγέλλει ότι Αρίων και Ένωση Πολυτεχνείου θα αγωνιστούν την προσεχή Πέμπτη. Στο ίδιο φύλο η εφημερίδα αναφέρει ότι «την παρελθούσαν» Παρασκευήν ο Αρίωνας πήγε στον Ασπρόπυργο να παίξει με τον Θρασύβουλο. Ο Αρίωνας ακολουθήθηκε από «50 Κολονακιώτες φιλάθλους εκ των φανατικών οπαδών της συμπαθούς ταύτης ομάδος». Με 4-2 ο Αρίωνας κέρδισε τον αγώνα και «μετά τον αγώνα παρετέθησαν αναψυκτικά», ενώ «οι δε εκδρομείς υπανήλθον ενθουσιασμένοι».
Στον Αθλητικό Τύπο της 10-4-1931 αναφέρεται η ματαίωση φιλικού του Ολυμπιακού Λαμίας, που θα υποδέχονταν τον Αρίωνα, λόγω μεταβολών στο Δ.Σ. Του Ολυμπιακού. Στην ανταπόκριση αναφέρεται ότι ο Αρίωνας ήδη είχε επισκεφτεί πολλές φορές τη Λαμία και είχε αφήσει άριστες εντυπώσεις τόσο αγωνιστικές, όσο και λόγω του χαρακτήρα των παικτών του και θα ανανεωθεί η πρόσκληση για άλλη στιγμή.
Μάιος 1931 δυσανάγνωστη η ημερομηνία αλλά η πληροφορία αναφέρει ότι ο Αρίωνας ηττήθηκε από την Ένωση Πολυτεχνείου με 3-0.
Στην ίδια εφημερίδα στο φύλο της 12-8-1931 βλέπουμε ότι «την παρελθούσαν Κυριακήν» ο Αρίωνας πήγε στη Σαλαμίνα και ηττήθηκε από τον Αίαντα με 1-0.
Δύσκολα κέρδισε με 1-0 η Ένωσις Ασπροπύργου τον φιλοξενούμενο Αρίωνα, διαβάζουμε στις 23-9-1931 στον Αθλητικό Τύπο.
Ποδοσφαιρικό τουρνουά διοργάνωσε και η εφημερίδα Αθλητικός Τύπος και όπως αναφέρει τη Δευτέρα 7-9-1931 στον αγώνα Άτλας Θυμαρακίων – Αρίων Κολωνακίου: 4-1, έδωσαν το παρόν 4.000, προσέλευση που όπως σχολιάζει θα ζήλευαν και σωματεία εθνικής κατηγορίας. «Τα Θυμαράκια και το Κολωνάκι συν γυναιξί και τέκνοις προσήλθαν στο μάτς για να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους που θα ηγωνίζοντο ένα σκληρό αγώνα, από τον οποίο κατά 90% θα έβγαινε και ο πρωταθλητής».
Στο ίδιο τουρνουά στις 19-10-1931 η εφημερίδα αναφέρει ότι την προηγούμενη ημέρα ο Αρίωνας αγωνίστηκε με το Βυζάντιο Καισαριανής για την τρίτη θέση την οποία κατέλαβαν οι Καισαριανιώτες κερδίζοντας τον Αρίωνα με το τιμητικό 2-1, όπως αναφέρει η εφημερίδα.
Στις 6-1-1933 η εφημερίδα Αθλητικός Τύπος αναφέρεται σε αγώνα πρωταθλήματος που είχε γίνει στα πλαίσια της Γ’ κατηγορίας στο γήπεδο της ΑΕΚ με γηπεδούχο τον Γ.Σ Αμαρουσίου και φιλοξενούμενο τον Αρίωνα Κολωνακίου και τελικό αποτέλεσμα 1-4, αν και στο ρεπορτάζ αναφέρονται τρία γκολ. Ό,τι και αν έκανε ο δαίμων του τυπογραφείου ο Αρίωνας έφυγε με το διπλό, από έναν αγώνα που διαιτήτευσε ο Ανδρέας Βγενόπουλος, μεγάλη ποδοσφαιρική προσωπικότητα της εποχής, απόφοιτος σχολής διαιτησίας, πρόεδρος του Εργατικού Αστέρα στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ιδρυτικό μέλος το 1927 του Ηλυσιακού και πρόεδρός του από το 1929 έως το 1932, μέλος του ΔΣ της ΕΠΟ και της ΕΠΣΑ στην οποία μεταπολεμικά αναδείχθηκε πρόεδρος, μέλος από το 1937 της διοίκησης του Παναθηναϊκού.
Στις 22-6-1933 διαβάζουμε στον Αθλητικό Τύπο ότι ο Λυκούργος Σάμου έχει προσκληθεί από τον Ηλυσιακό και τον Αρίωνα, για να δώσει αγώνες στην Αθήνα, το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου.
Στην Ελευσίνα αγωνίστηκε στις 23-7-1933 ο Αρίωνας με τον Πανελευσινιακό, με τους γηπεδούχους να κερδίζουν δύσκολα με 4-3.
Με την ισοπαλία έφυγε ο Αρίωνας από τον αγώνα με την Ένωση Κηφισιάς, χωρίς όμως να μας δίνει ο Αθλητικός Τύπος της 29-9-1933 το σκορ του αγώνα.
Στις 4-10-1933 η ΒΡΑΔΥΝΗ αναφέρει ότι «την παρελθούσαν Κυριακήν», ο Αρίων κολωνακίου αποχώρησε πέντε λεπτά πριν από τη λήξη του αγώνα με τη Σπάρτα Κουκακίου, επειδή μεροληπτούσε ο διαιτητής και κατελόγισε «ανύπαρκτον πέναλτυ εις βάρος του Αρίωνος».
Στις 9-4-1938 η εφημερίδα Κορινθιακή Ηχώ, αναφέρει ότι ο Ολυμπιακός Λουτρακίου υποδέχτηκε «την παρελθούσαν Κυριακήν» τον Αρίωνα και τον κέρδισε με 8-3.
Επί κατοχής συμμετέχει σε ποδοσφαιρικά τουρνουά της Ένωσης Ελλήνων Αθλητών όπου καταγράφεται και ο αγώνας Απόλλων – Αρίων: 6-0 στις 21-11-1943, αλλά και στο πρωτάθλημα που οργάνωσε ο Παναθηναϊκός (ενδεικτικό αποτέλεσμα Απόλλων – Αρίων: 4-0 στις 22-4-1944) δίνοντας έξι αγώνες τερματίζοντας στην 14η θέση.
Στις μέρες μας ο Αρίωνας διατηρεί τμήματα ποδοσφαίρου και μπάσκετ (ανδρών, γυναικών και υποδομές), έχει έδρα το κλειστό του Μετς, το ανοιχτό της πλατείας Πλυτά, στο ποδόσφαιρο το γήπεδο του Υμηττού και αγωνίζεται στις τοπικές κατηγορίες της Αθήνας, συνεχίζοντας την πλούσια ιστορία του, βάζοντας συνεχώς νέες γενιές στον αθλητισμό.
